Beschrijving
Sassicaia
De Sassicaia heeft een robijnrode kleur en fijne aroma’s van bosfruit, cederhout en kruiden. De smaak is zacht en verfijnd met nobele tannines. De afdronk is het evenbeeld van de smaak. Een wijn met veel persoonlijkheid en klasse.
Culinair
Ideaal bij wit vlees zonder saus, rood vlees, gegrild of geroosterd, zonder saus, lams- en schapenvlees, pluimwild, wijn om van te genieten na de maaltijd
Tenuta San Guido
In 1944 kwam markies Mario Incisa della Rocchetta in het bezit van een pak cabernet sauvignon-enten, het druivenras waar hij verzot op was. In de hoop en met de bedoeling om een Bordeauxachtige wijn te produceren, plantte hij deze stokken aan in Castiglioncello, op een perceel ver van de kust dat aan voldoende warmte was blootgesteld. De lokale wijnen die daar toen al gemaakt werden, kwamen van wijngaarden wel dicht bij de zee aangeplant, en waren onevenwichtig, rustiek en hard. De wijn van de markies daarentegen bleek na enkele jaren veroudering een superbe balans en smaak te hebben, wat hem er in het begin van de jaren zestig toe bracht om wat verderop nog een tweede wijngaard aan te leggen. Deze nieuwe wijngaard in het dorp Bolgheri, waar graaf Guido Alberto in de 19de eeuw al wijngaarden had geplant, noemde hij Sassicaia. Hoe goed de wijn ook was, de markies hield de productie voor zijn familie en nauwe vrienden. Uiteindelijk raakte hij toch overtuigd om de wijn te commercialiseren, onder andere door zijn schoonbroer Nicolò Antinori, die uit een oude wijnfamilie kwam. Het wijnhuis Antinori nam de commercialisering van Sassicaia onder zijn hoede en plaatste meteen haar (toen nog onbekende) oenoloog Giacomo Tachis aan de leiding van het wijnmaakteam bij Sassicaia. In 1972 werd Sassicaia voor het eerst aan het grote publiek voorgesteld met de jaargang 1968 waarvoor toen het later bekend geworden sterlogo was ontworpen. Aangezien de wijn gemaakt was in een zone waar nog geen wijnappellatie bestond, was Sassicaia louter een tafelwijn (vino da tavola). In de enkele jaren die volgden, ontdekte en prees de hele wereld Sassicaia en in vergelijkende blinddegustaties (o.a. met de beste Bordeauxwijnen) won de wijn prijzen bij de vleet. Een legende was geboren.
Sinds 2003 wordt er ook nog een andere wijn gemaakt, ‘Le Difese’. Dit is in feite de tweede wijn van de ‘Guidalberto’. Het is een wijn gebaseerd op cabernet sauvignon geblend met 30% sangiovese, die 12 maanden op Franse en Amerikaanse barrique rijpt.
Toscane
De bekendste Italiaanse wijnen zijn afkomstig uit Toscane. Nochtans klinken slechts een handvol namen ons bekend in de oren. Het grootste aandeel van appellaties en druivenrassen is voor de meeste mensen nog terra incognita. Toscane kan echter nog wel degelijk verrassen op wijngebied. De geschiedenis van de Toscaanse wijn gaat bijzonder ver terug in het verleden. Etruria – zoals de regio in de oude geschiedenis heette – was het land van de Etrusken, die er in de 8ste eeuw v.C. neerstreken en aan wijnbouw deden. Zelfs toen al had de Toscaanse wijn een bijzonder goede kwaliteit, ze werd uitgevoerd naar Zuid-Italië en naar het oude Gallië.
Ook in de middeleeuwen werd Toscaanse wijn geroemd. In 1282 vormden de wijnverkopers zelfs een eigen gilde: Arte dei Vinattieri. In die tijd produceerde Toscane hoofdzakelijk rode wijn en Montalcino was toen reeds een afzonderlijke appellatie. De oudste vermelding van Chianti dateert van 1398 en ging over witte wijn.
De moderne geschiedenis bracht op het gebied van wijn niet altijd rozengeur en maneschijn. Rond 1960 had Toscane het bijzonder moeilijk. Economische verschuivingen maar vooral de verloedering van de wijnkwaliteit lagen aan de grondslag van deze malaise. De jaren zeventig brachten nieuwe ideeën en herstelling van de tradities en de regio herstelde zich. Het is in deze periode dat de ‘supertoscanen’ ontstonden: topwijnen die buiten de lijntjes van de bestaande appellaties kleurden en zo een golf van vernieuwing in Toscane veroorzaakten.
