Beschrijving
Il Randagio
Mooi en kruidig, elegant, vers donker fruit. Topwijn!
Culinair
De Oostenrijkse ondernemer Karl Egger en zijn familie zijn al tientallen jaren bezoekers van de Toscaanse regio.
Ze werden verliefd op een klein hoekje, net buiten het middeleeuwse stadje Radda in Chianti tussen de steden Siena en Firenze.
Het wijnhuis “Tenuta Carleone di Castiglioni” bevindt zich dan ook in het hart van de Chianti-streek. Het is vernoemd naar het kleine dorpje “Castiglioni” (klein kasteel) dat voor het eerst werd genoemd in het jaar 1078 toen de monniken van “Badia al Coltibuono” het stichtten. Er is ook een typisch Toscaanse boerderij genaamd “Pian Vecchio” (oude vlakte) op dit land, waar de familie onlangs enkele witte druiven plantte.
Het hele landgoed, dat een oppervlakte van ongeveer 100 hectare beslaat, bestaat uit beboste heuvels, kleine rivieren en vruchtbare vlaktes. Daartussenin liggen ongeveer 20 ha met voornamelijk Sangiovese-wijngaarden en meer dan 10 hectare olijfbomen, waarvan sommige ouder dan 60 jaar. De familie Egger heeft het prachtige gehucht “Castiglioni” met zijn oude kapel en de nabijgelegen boerderij “Pian Vecchio” gerenoveerd.
De Tenuta di Carleone zag het daglicht in 2012. Sean O’Callaghan, door de de vrienden “IL GUERCIO” genoemd (eenogige schurk!), werd gevraagd om mee te doen en te helpen bij het bouwen van een kleine ambachtelijke wijnmakerij die klassiek gevinifieerde Sangiovese met een twist maakt. Sean’s twist. Biologische en biodynamische principes worden geïmplementeerd in de wijngaard. Aan de wijnen, de grappa of de olijfolie wordt niets toegevoegd. Er worden geen gist en geen klaringsmiddelen gebruikt.
Toscana
De bekendste Italiaanse wijnen zijn afkomstig uit Toscane. Nochtans klinken slechts een handvol namen ons bekend in de oren. Het grootste aandeel van appellaties en druivenrassen is voor de meeste mensen nog terra incognita. Toscane kan echter nog wel degelijk verrassen op wijngebied. De geschiedenis van de Toscaanse wijn gaat bijzonder ver terug in het verleden. Etruria – zoals de regio in de oude geschiedenis heette – was het land van de Etrusken, die er in de 8ste eeuw v.C. neerstreken en aan wijnbouw deden. Zelfs toen al had de Toscaanse wijn een bijzonder goede kwaliteit, ze werd uitgevoerd naar Zuid-Italië en naar het oude Gallië.
Ook in de middeleeuwen werd Toscaanse wijn geroemd. In 1282 vormden de wijnverkopers zelfs een eigen gilde: Arte dei Vinattieri. In die tijd produceerde Toscane hoofdzakelijk rode wijn en Montalcino was toen reeds een afzonderlijke appellatie. De oudste vermelding van Chianti dateert van 1398 en ging over witte wijn.
De moderne geschiedenis bracht op het gebied van wijn niet altijd rozengeur en maneschijn. Rond 1960 had Toscane het bijzonder moeilijk. Economische verschuivingen maar vooral de verloedering van de wijnkwaliteit lagen aan de grondslag van deze malaise. De jaren zeventig brachten nieuwe ideeën en herstelling van de tradities en de regio herstelde zich. Het is in deze periode dat de ‘supertoscanen’ ontstonden: topwijnen die buiten de lijntjes van de bestaande appellaties kleurden en zo een golf van vernieuwing in Toscane veroorzaakten.
