Beschrijving
Morellino di Scansano
Culinair
Meer dan dertig jaar geleden kreeg de wijnpassie van Elisabetta Geppetti vorm in Fattoria Le Pupille. Met de hulp van echtgenoot Stefano Rizzi en oenologen Giacomo Tachis en Riccardo Cotarella werd Le Pupille uitgebouwd tot een van de fonkelende sterren aan het Italiaanse wijnfirmament. Net buiten het productiegebied werd een gloednieuwe wijnkelder uit de grond gestampt waar de verschillende wijnen het levenslicht zien.
Het avontuur begon in 1982 met de eerste lancering van de typische wijn van de streek: Morellino di Scansano. Vandaag wordt er nog altijd een basis-Morellino gemaakt die volledig in inox is gevinifieerd, zonder rijping op hout. De wijn is gebaseerd op sangiovese, die wat hulp krijgt van alicante en malvasia nera. Een trapje hoger staat de krachtige en fluwelige single vineyardwijn ‘Poggio Valente’, een Morellino di Scansano Riserva die het stelt zonder alicante, maar wel 15 maanden op grote vaten rijpt. De wijngaard Poggio Valente ligt wat verderop in Pereta, net ten zuiden van Scansano. Vlaggenschip van het huis is de cultwijn ‘Saffredi’, een eerbetoon aan haar vader en mentor Fredi die de wijngaard waar de wijn vandaan komt, samen met Giacomo Tachis aanplantte in 1980. Een massieve houtgerijpte IGP Maremma Toscana van cabernet sauvignon, merlot en petit verdot die 18 maanden op eiken barriques rijpt, waarvan er 75% nieuw zijn. Sinds enkele jaren helpt ook Clara, de oudste dochter van Elisabetta, mee bij de activiteiten op het domein. De opvolging is verzekerd.
De bekendste Italiaanse wijnen zijn afkomstig uit Toscane. Nochtans klinken slechts een handvol namen ons bekend in de oren. Het grootste aandeel van appellaties en druivenrassen is voor de meeste mensen nog terra incognita. Toscane kan echter nog wel degelijk verrassen op wijngebied. De geschiedenis van de Toscaanse wijn gaat bijzonder ver terug in het verleden. Etruria – zoals de regio in de oude geschiedenis heette – was het land van de Etrusken, die er in de 8ste eeuw v.C. neerstreken en aan wijnbouw deden. Zelfs toen al had de Toscaanse wijn een bijzonder goede kwaliteit, ze werd uitgevoerd naar Zuid-Italië en naar het oude Gallië.
Ook in de middeleeuwen werd Toscaanse wijn geroemd. In 1282 vormden de wijnverkopers zelfs een eigen gilde: Arte dei Vinattieri. In die tijd produceerde Toscane hoofdzakelijk rode wijn en Montalcino was toen reeds een afzonderlijke appellatie. De oudste vermelding van Chianti dateert van 1398 en ging over witte wijn.
De moderne geschiedenis bracht op het gebied van wijn niet altijd rozengeur en maneschijn. Rond 1960 had Toscane het bijzonder moeilijk. Economische verschuivingen maar vooral de verloedering van de wijnkwaliteit lagen aan de grondslag van deze malaise. De jaren zeventig brachten nieuwe ideeën en herstelling van de tradities en de regio herstelde zich. Het is in deze periode dat de ‘supertoscanen’ ontstonden: topwijnen die buiten de lijntjes van de bestaande appellaties kleurden en zo een golf van vernieuwing in Toscane veroorzaakten.
